Ο αγώνας των ιθαγενών στον Καναδά

https://athens.indymedia.org/post/1603263/

από @

26/02/2020 10:38 πμ.

 

Το παρακάτω κείμενο είναι γραμμένο από συντρόφους/ισσες που προσπάθησαν να περιγράψουν τα γεγονότα που συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στον Καναδά. Δεν είναι αναδημοσίευση από καθεστωτικό,προσπαθεί να περιγράψει κάποια βασικά που βοηθάνε στην κατανόηση της κατάστασης από κάποιον που δεν τη γνωρίζει από κοντά, μιας κατάστασης που είναι αρκετά πιο πολύπλοκη και διαθεματική. Ο σκοπός του κειμένου είναι να διαδώσει τον τωρινό αγώνα των ιθαγενών του Wet’suwet

 

Shutdown Canada (Παράλυση του Καναδά):

Ο αγώνας των υπερασπιστών της γης των Wet’suwet’en

Οι ιθαγενείς του Wet’suwet’ αγωνίζονται εδώ και πολλά χρόνια ενάντια στο έργο κατασκευής του αγωγού που λέγεται Coastal GasLink της εταιρείας TC Energy. Από το Δεκέμβρη του 2019 που εκδόθηκε μια νέα έξωση, η αστυνομία βουνού RCMP (Royal Canadian Mounted Police) έχει εισβάλλει στη γη των Wet’suwet’en και έχει πραγματοποιήσει πολλές συλλήψεις. Δεκάδες δράσεις αλληλεγγύης συμβαίνουν αυτή τη στιγμή σε όλον τον Καναδά και εκατοντάδες τρένα έχουν σταματήσει να κινούνται λόγω της στρατηγικής μπλοκαρισμάτων σιδηροδρόμων. Το παρακάτω κείμενο προσπαθεί να περιγράψει κάποια βασικά που βοηθάνε στην κατανόηση της κατάστασης από κάποιον που δεν τη γνωρίζει από κοντά, μιας κατάστασης που είναι αρκετά πιο πολύπλοκη και διαθεματική από όσο παρουσιάζεται στο παρακάτω κείμενο. Οι πληροφορίες που ακολουθούν δεν είναι πολύ αναλυτικές και δεν έχει γραφτεί από κάποιον που θεωρεί ότι γνωρίζει τα πάντα. Τυχόν σχόλια και παρατηρήσεις είναι ευπρόσδεκτα και μπορούν να προστεθούν. Ο σκοπός του κειμένου είναι να διαδώσει τον τωρινό αγώνα των ιθαγενών του Wet’suwet.

Λίγη ιστορία για την αποικιοκρατία και την πολιτισμική γενοκτονία στον Καναδά

Η χώρα που ονομάστηκε Καναδάς από τους αποίκους οικοδομήθηκε πάνω σε μια αποικιοκρατία που μετράει καταγραμμένες άπειρες αδικίες και βίαιες μορφές καταπίεσης των αυτοχθόνων ιθαγενών και των ινουιτών (First Nations and Inuit people). Από την αρχή της ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας του 16ου αιώνα, οι ιθαγενείς εκδιώχθηκαν από τα εδάφη τους, αναγκάστηκαν να ζήσουν σε αυτό που οι άποικοι ονόμασαν ‘επαρχίες’ (reserves). To καναδικό κράτος προσπάθησε να αποξενώσει τους αυτόχθονες ιθαγενείς από τον παραδοσιακό τρόπο ζωής τους μέσω της εφαρμογής περιορισμών στο ψάρεμα και στο κυνήγι. Το 1876, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση του Καναδά πέρασε έναν πατερναλιστικό και επιθετικό νόμο, τον λεγόμενο ‘Indian Act ’ ο οποίος προέβλεπε την συνένωση όλων των ιθαγενών σε μια οργανωτική δομή, ορίζοντας τα εδάφη τους σαν συγκεκριμένες ‘επαρχίες’. Ακόμη, επέβαλλε μια δομή εξουσίας με τη μορφή των ‘Συμβουλίων Περιοχών’ και έδωσε τη δικαιοδοσία στην κυβέρνηση να ορίζει το ποιος μπορεί να θεωρηθεί ‘ινδιάνος’ και ποιος όχι, με βάση κριτήρια φύλου θέτοντας έτσι στο περιθώριο ακόμα περισσότερο τις γυναίκες ‘Ινδιάνες’. Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, η πολιτικές που ακολούθησε το καναδικό κράτος είχαν τη λογική της απώθησης των ιθαγενών από τα κληρονομημένα εδάφη τους και της προώθησης της ενσωμάτωσης με την ίδρυση Σχολείων Ινδιάνων Κατοίκων που χρησιμοποιήθηκαν για την διαχρονική πολιτισμική γενοκτονία. Περισσότερα από 3000 παιδιά πέθαναν σε αυτές τις εγκαταστάσεις εξαιτίας των απαίσιων συνθηκών υγιεινής ενώ πάρα πολλά δέχθηκαν σεξουαλικές παρενοχλήσεις από τις χριστιανικές θρησκευτικές αρχές που προσπαθούσαν συνεχώς να υπονομεύουν τους ιθαγενικούς πληθυσμούς. Η γενοκτονία συνεχίζεται διαχρονικά και κατά τη διάρκεια του 21ου αιώνα με άλλες μορφές, όπως η υποχρεωτική στείρωση των ιθαγενών γυναικών σε κάποια δημόσια νοσοκομεία. Η έλλειψη πόρων και σεβασμού προς τους αυτόχθονες πληθυσμούς μαζί με ένα μείγμα ρατσισμού και σεξισμού έχουν οδηγήσει στο γεγονός ότι από το 1980, χιλιάδες ιθαγενείς γυναίκες έχουν εξαφανιστεί ή έχουν σκοτωθεί, με τις καναδικές αρχές να παραμένουν αδιάφορες μπροστά σε τέτοια περιστατικά.

Η κρίση του Όκα

Έτσι ονομάστηκε η αντίδραση του Καναδά στις διαμαρτυρίες και στα μπλοκαρίσματα των τρένων των ιθαγενών του Wet’suwet’, που συνοδεύεται από τον φόβο του να ξαναζήσει ένα παρόμοιο ή και μεγαλύτερο γεγονός από το παρελθόν της χώρας. Το 1990, η φυλή του Mohawk στην Kanehsatà:ke, αγωνίστηκε για να υπερασπιστεί ένα κομμάτι από τη γη τους. Τα συγκεκριμένα εδάφη είχαν κατακτηθεί από τη Γαλλία τον 17ο αιώνα και είχαν πωληθεί τον 18ο αιώνα σε μια Ρωμαιοκαθολική αρχή η οποία από τότε ξεπουλάει κομμάτι κομμάτι τα εδάφη σε Ευρωπαίους αποίκους. Έχουν γίνει συνεχείς προσπάθειες από τους Mohawk ώστε να κερδίσουν τη κατοχύρωση βάσει νόμου των εδαφών τους αλλά καμία δεν ευόδωσε. Έτσι φτάσαμε στα γεγονότα που ονομάστηκαν ‘η κρίση του Όκα’. Τα γεγονότα είναι πολύπλοκα και έχουν αφετηρία τρεις αιώνες πίσω αλλά αυτό που μπορούμε να πούμε είναι ότι το 1956 είχαν απομείνει στους Mohawk μόνο 6 από τα 165 τετραγωνικά χιλιόμετρα των εδαφών τους. Μέσα στη δεκαετία του 1970, πολλοί Mohawk συσπειρώθηκαν για να ιδρύσουν την ‘Κοινωνία των Πολεμιστών Mohawk’ με σκοπό την προστασία και την επανάκτηση των εδαφών τους.

Το 1990, η κοντινή δημοτική αρχή του Οκα ανακοίνωσε ότι εγκρίθηκε η επέκταση μιας πίστας γκόλφ προς την κορυφή ενός πευκοδάσους όπου βρίσκονταν θαμμένοι οι πρόγονοι των Mohawk. Σαν απάντηση σε αυτή τη νέα πρόκληση και στην εισβολή στη γη τους, οι άνθρωποι της Kanehsatà:ke συμμάχησαν με άλλες κοντινές τους κοινότητες και στήσανε οδοφράγματα για να υπερασπιστούν την περιοχή. Οι αστυνομικές δυνάμεις στάλθηκαν για να καταστείλουν και η σύγκρουση κατέληξε σε μια ένοπλη συμπλοκή με το θάνατο ενός αρχι-μπατσου. Η ένταση ανέβηκε ακόμη περισσότερο καθώς στήθηκαν και άλλα οδοφράγματα και μπλοκαρίστηκε η κυκλοφορία δρόμων σε διάφορες περιοχές αφού πολλές άλλες κοινότητες ιθαγενών συμπαραστάθηκαν στους Πολεμιστές Mohawk. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα και την καταγραφή διαφόρων ρατσιστικών περιστατικών από τους αποίκους που εξοργίστηκαν για την κατάσταση. Τελικά, μετά από 78 μέρες, η κρίση τελείωσε με την κυβέρνηση να αγοράζει τα εδάφη ώστε να αποτρέψει την επέκταση της πίστας γκολφ. Παρόλα αυτά, η ιδιοκτησία αυτών των εδαφών δεν παραχωρήθηκε στους Mohawk. Αντίθετα, πολλοί από τους Πολεμιστές Mohawk πήραν πρόστιμα και κάποιοι φορτώθηκαν με εγκληματικές κατηγορίες. Πάρα το γεγονός ότι η περαιτέρω επέκταση του γκολφ μπλοκαρίστηκε, εν τούτοις πολλά θέματα για τα εδάφη των αυτοχθόνων παρέμειναν άλυτα και δεν μπορεί να θεωρηθεί με τίποτα ότι αποτέλεσε μια νίκη για τους αυτόχθονες ιθαγενείς.

Ο αγώνας των Wet’suwet’

Τις δυο τελευταίες δεκαετίες, ο τότε πρωθυπουργός Stephen Harper και ο νυν πρωθυπουργός Justin Trudeau έχουν απολογηθεί με δημόσιες τοποθετήσεις. Συγκεκριμένα, ο νυν πρωθυπουργός τώρα παρακαλάει για ‘ανακωχή’. Όμως, όχι μόνο οι κοινωνικές αδικίες και η αναγνώριση των εδαφών των ιθαγενών δεν έχουν λυθεί, αλλά η κυβέρνηση συνεχίζει να χρησιμοποιεί τις δομές και τα Συμβούλια Περιοχών μέσω του νόμου Indian Act έτσι ώστε να κερδίσει τη συναίνεση σε σχέση με τη διαδρομή του αγωγού αντί να ζητήσει τη γνώμη των ίδιων των αρχηγών των ιθαγενών. Από το 2010, το σπίτι των Unist’ot’ στη φυλή των ιθαγενών Wet’suwet’ αντιστέκεται στην κατασκευή των αγωγών που διασχίζουν τη μη-παραχωρημένη περιοχή τους, κάνοντας κατάληψη σε μια στρατηγική περιοχή που οι άποικοι ονόμασαν British Colombia. Πολλά άλλα καμπς έχουν στηθεί κατά μήκος του δρόμου που οδηγεί στον κεντρικό αγωγό. Τον Δεκέμβριο του 2019, εκδόθηκε εκ νέου μια έξωση δίνοντας δικαίωμα πρόσβασης στην ενεργειακή εταιρία TC Energy για την πραγματοποίηση του πρότζεκτ του αγωγού Coastal GasLink. Αυτή η απόφαση έξωσης έχει οδηγήσει αυτό το μήνα σε μια ακραία στρατιωτικοποιημένη επιχείρηση καταστολής και πολλές συλλήψεις (6 Φεβρουαρίου) ανάμεσα στις οποίες και πολλές από τις γυναίκες αρχηγούς των Unist’ot’ κατά τη διάρκεια μιας τελετής απόδοσης τιμών στις δολοφονημένες ιθαγενείς γυναίκες και παιδιά (10 Φεβρουαρίου). Οι ιθαγενείς κάψανε το χαρτί της έξωσης που τους εστάλη καθώς και μια καναδική σημαία δηλώνοντας ότι ‘Η ανακωχή έχει πεθάνει’. Τα γεγονότα αντιμετωπίζονται ως θέμα της τοπικής κυβέρνησης και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση συνεχίζει να βλέπει τους ανθρώπους του Unist’ot’ σαν ‘διαδηλωτές’ τη στιγμή που απλά καταλαμβάνουν και χρησιμοποιούν τα παραδοσιακά τους εδάφη.

Μπλοκαρίσματα τρένων και άλλες αλληλέγγυες δράσεις.

Ο αγώνας των ανθρώπων του Wet’suwet’ έχει αντηχήσει σε όλον τον Καναδά. Σαν αντίδραση στην αποικιοκρατική βία έχουν καλέσει σε μπλοκαρίσματα και σε παρακώλυση των υποδομών του Καναδά με τις κωδικές ονομασίες ‘Shut down Canada’ και ‘Reconciliation is Dead’. Μετά από αυτό το κάλεσμα, πολλές δράσεις έχουν λάβει χώρα από τον ένα ωκεανό στον άλλο, συμπεριλαμβανομένου διαδηλώσεις, καταλήψεις κυβερνητικών κτιρίων, σαμποτάζ των σιδηρόδρομων και κυρίως μπλοκαρίσματα των τρένων. Εκατοντάδες τρένα βρίσκονται αυτή τη στιγμή μπλοκαρισμένα και όλο το σιδηροδρομικό δίκτυο έχει παραλύσει. Οι ‘Πολεμιστές Mohawk’ έχουν σταθεί αλληλέγγυοι μπαίνοντας και αυτοί στον αγώνα των Wet’suwet’, καίγοντας τα χαρτιά των εξώσεων και μπλοκάροντας τους σιδηρόδρομους. Οι αρχηγοί της φυλής των Wet’suwet’ έχουν καλέσει σε δράσεις αλληλεγγύης. Στο τέλος του κειμένου υπάρχει ένα συγκεντρωτικό των δράσεων και ένας διαδραστικός χάρτης των μπλοκαρισμάτων.

Η αποικιοκρατική βία δεν είναι ένα θέμα του παρελθόντος. Ακόμη και αν δεν είσαι εσύ ο ίδιος ένας άποικος, ή αν δε βρίσκεσαι αυτή τη στιγμή στον Καναδά, η αλληλεγγύη δε γνωρίζει σύνορα και αποστάσεις και μπορείς να βρεις τους δικούς σου τρόπους για να συνδεθείς και να υποστηρίξεις τη γη και τον αγώνα.

‘Η ανακωχή έχει πεθάνει, ας παραλύσουμε τον Καναδά’!

(‘Reconciliation is Dead’, Shut down Canada!’)

Διάφορες πηγές

Συγκεντρωτικό πρόσφατων δράσεων

https://itsgoingdown.org/shut-down-canada-roundup/

Χρονολόγιο κάποιων δράσεων σε σχέση με το καμπ των Unist’ot’ καθώς και ένα δικό τους εργαλείο υποστήριξης:

https://unistoten.camp/timeline/timeline-of-the-campaign/

http://unistoten.camp/supportertoolkit/

Ένα ενδιαφέρον κείμενο για τη στρατηγική, γραμμένο από έναν Ιθαγενή συγγραφέα:

https://north-shore.info/2020/02/15/reconciliation-is-dead-a-strategic-proposal/

Ένα ενδιαφέρον άρθρο που εξηγεί τα κοινά ανάμεσα στη στρατηγική των μπλοκαρισμάτων τρένων και την καναδική αποικιοκρατία

https://itsgoingdown.org/from-sea-to-sea-train-blockades-colonialism-and-canadian-rail-history/

Διαδραστικός χάρτης των μπλοκαρισμάτων των τρένων: https://umap.openstreetmap.fr/en/map/wetsuwetenstrong-rail-blockades_418039#3/48.81/-95.63

Το κείμενο στα αγγλικά:

Shut down Canada: the fight of the Wet’suwet’en land protectors

Wet’suwet’en Indigenous people are fighting for many years against a TC Energy pipeline project called Coastal GasLink. Since December 2019, with a renewed injunction, the RCMP (Royal Canadian Mounted Police) has invaded Wet’suwet’en lands and has made several arrests. Dozens of solidarity actions are actually going on all over Canada, and hundreds of trains are stopped by strategic railway blockades. This short text attempts to provide some basics that may help in understanding, for those unfamiliar with it, an otherwise more complex and intersectional situation. The information that follows is not meant to be exhaustive, nor was it written by someone claiming to know everything about it. Any comments and amendments to this text are welcome, may it be shared later. Hopefully this can help share the Wet’suwet’s current fight.

Colonial history and cultural genocide

The country called Canada by settlers is build on a colonialism from which stem countless injustices and violent forms of oppression towards First Nations and Inuit people. Since the beginning of European colonization in the 16th century, Indigenous people have been dispossessed of their lands, forced to live in what settlers called “reserves”. The Canadian state has worked to alienate Indigenous Peoples from their traditional way of life, first through restrictions to fishing and trapping, overhunting. In 1876, Canadian federal government passed a law called the “Indian Act”, a paternalistic and invasive law which aimed to regroup all Indigenous people into one organizational structure, determining their land bases in the form of “reserves”, imposing a governing structure in the form of “Band Councils” and enabling the government to decide who could be considered as “Indian” and who couldn’t, with gender-based restrictions, marginalizing even more Indigenous women. During the 20th century, Canadian policies were directed at removing these people from their hereditary lands and encouraging assimilation, notably with Indians Residential Schools which were used to perpetrated cultural genocide. More than 3000 children died in these facilities due to the terrible hygiene conditions, and many were abused by the Christian religious authorities who ran them. This genocide continued to be perpetuated into the 21st century in other forms, including the forced sterilization of Indigenous women in some public hospitals. The lack of resources and respect given to First Nations people, mixed with sexism and racism, also led to the fact that since 1980, thousands of Indigenous women have disappeared or have been killed while the colonial authorities remained indifferent.

The Oka Crisis

So-called Canada’s reaction to the Wet’suwet’en protests and the rail blockades is tainted by fear of re-living a major event in the country’s past. In 1990, the Mohawk people from Kanehsatà:ke engaged in a struggle to protect a part of their land. The land had been claimed by France in the 17th century and sold to a Roman Catholic order in the 18th century, which then proceed to sell the territory piece by piece to European settlers. Continuous attempts were made by the Mohawk to gain legal land ownership, but none of them succeeded. The events leading to what has been called the Oka crisis are complicated and date back 3 centuries, but what we can say here is that by 1956 Mohawks were left with only 6 kilometers of their original 165 kilometers territory. In the 1970s, several Mohawks united to create the Mohawk Warrior Society whose objective was to repossess and protect their territories.

In 1990, the nearby municipality government of Oka announced that they approved the expansion of a Golf Club on top of the sacred pines forest where Mohawk ancestors were buried. In response to this new invasion of their land, the people of Kanehsatà:ke, allied with other close by communities, erected a barricade protecting the area. The provincial police forces were sent to intervene, which resulted in a gun battle leading to the death of a police corporal. Tensions escalated as more barricades were erected, blocking traffic on different important routes and as Mohawk Warriors were joined by other First Nation communities. This led notably to some acts of racism by local settlers who were angry about the situation. Eventually, after 78 days, the crisis came to an end with the government purchasing the land to prevent any further development of the Golf course. However, ownership to these lands was not granted to the Mohawks. Instead, many of the warriors were fined and some were convicted of criminal charges. Despite the fact that the development of the Golf course stopped, issues regarding First Nations land claims have not been resolved at all, and by no means this can be considered as a victory for First Nations people.

The fight of the Wet’suwet’en

In the last two decades, Prime Minister Stephen Harper and actual Prime Minister Justin Trudeau have made official apologies and Trudeau is now pleading for a “reconciliation”. Not only have social injustices or recognition of land claims not been resolved, however, but the government still use and benefits from the structures built by the “Indian Act” by using the “Band Council” system to seek agreement for pipeline trajectories instead of consulting with the hereditary chiefs. Since 2010, the Unist’ot’en house of the Wet’suwet’en First Nation is opposing the construction of pipelines crossing through their unceded land by occupying a strategic area in what settlers call British-Colombia. Several other camps have been set up along the road leading to this main one. In December 2019, an injunction was re-issued, granting access to the energy company TC Energy, granting access to the Coastal GasLink pipeline project. This injunction led recently to a heavy militarized raid and several arrests (feb. 6th), including Unist’ot’en matriarchs as they were holding a ceremony to honour their missing and murdered Indigenous women and girls (feb. 10th). They also burned the injunction that was sent to them and a Canadian flag and declared “Reconciliation is dead”. The fact is provincial and federal government keeps treating the Unist’ot’en people as “protestors”, while they are actually occupying and using their traditional territory.

Rails blocades and other solidarity actions

The fight of the Wet’suwet’en people has resonated through Canada. In response to this colonial violence, they called for blockade and disruption of Canada’s infrastructure, with the keywords “Shut Down Canada” and “Reconciliation is Dead”. Actions following this call have been taking place from one ocean to the other, including demonstrations, occupations of government offices, sabotage of railways and specially rail blockades. Hundreds of trains are currently blocked and entire railways shutdown. The Mohawk Warriors have joined the Wet’suwet’en people in solidarity, burning injunctions and blocking railways. Wet’suwet’en hereditary chiefs have called for solidarity actions. A roundup of these actions and an interactive map showing all the blockades can be found at the end of this text.

Colonial violence is not a thing of the past. Even if you are a settler, or if you are currently not in so-called Canada, don’t think solidarity is not possible, and that you cannot find your own ways to connect to the land and show support to the fight. Reconciliation is dead, shut down Canada!

Some Sources

For a roundup of the recent actions (not up-to-date but gives an idea)

https://itsgoingdown.org/shut-down-canada-roundup/

For a timeline of some events regarding the Unist’ot’en camp and a supporter’s toolkit provided by them:

https://unistoten.camp/timeline/timeline-of-the-campaign/

http://unistoten.camp/supportertoolkit/

An interesting text about strategy, written by an Indigenous author :

https://north-shore.info/2020/02/15/reconciliation-is-dead-a-strategic-proposal/

An interesting article explaining the links between rail blockades’ strategy and Canadian colonialism : https://itsgoingdown.org/from-sea-to-sea-train-blockades-colonialism-and-canadian-rail-history/

For an interactive map of the railway blockades: https://umap.openstreetmap.fr/en/map/wetsuwetenstrong-rail-blockades_418039#3/48.81/-95.63