ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΥΡΚΑΓΙΑ, ΤΟΞΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΨΑΧΝΑ

Η πυρκαγιά του Αυγούστου 2019 στην περιοχή των Ψαχνών, πέρα από την
οικολογική καταστροφή που προκάλεσε αφανίζοντας 22.000 στρέμματα
δάσους, έφερε στο φως και την μεγάλη
πληγή της περιοχής που είναι τα μεταλλεία της ΛΑΡΚΟ, πληγή η οποία
τώρα παίρνει μεγαλύτερες διαστάσεις.
Μέσα στα χιλιάδες στρέμματα που κάηκαν περιλαμβάνεται και η περιοχή
Κ349 Αγριλίτσα-Καταβόθρα-Καλαμάκι 5.500 στρέμματα χαρακτηρισμένα με το
ΦΕΚ 540/28-8-90 σαν «Καταφύγιο Άγριας Ζωής». Κάηκε επίσης η περιοχή
«Ζυγός» αδειοδοτημένη περιοχή για εξόρυξη νικελίου από τη ΛΑΡΚΟ. Το
δάσος που κάηκε προστάτευε την περιοχή των Ψαχνών από τα βουνά στείρων
μεταλλευτικών τοξικών αποβλήτων που έχει αφήσει η δραστηριότητα της
ΛΑΡΚΟ, χωρίς να αποκαταστήσει περιβαλλοντικά όπως είναι υποχρεωμένη
από την νομοθεσία.
Έτσι η πόλη των Ψαχνών έχασε το προστατευτικό ανάχωμα που συγκρατούσε
την τοξική λάσπη! Η περιοχή που κάηκε είναι στα υπώρεια του Πυξαριά
και των βουνών από τα μεταλλευτικά απόβλητα της ΛΑΡΚΟ. Κατά παράβαση
της ελληνικής και ευρωπαϊκής νομοθεσίας όλα τα υδατορέματα που
κατεβαίνουν από τον Πυξαριά έχουν μπαζωθεί. Ο Πυξαριάς ανήκει σε Ζώνη
Ειδικής Προστασίας (NATURA 2000-ΚΩΔ. GR2420011). Θα είχε ενδιαφέρον να
ακούσουμε την γνώμη του Φορέα Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών
NATURA Εύβοιας αλλά και της παντελώς απούσας Διεύθυνσης Περιβάλλοντος
της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας.
Ο χειμώνας που έρχεται είναι πολύ πιθανό να «κρύβει» κάποιο έντονο
καιρικό φαινόμενο ραγδαίων βροχοπτώσεων και τότε το καμμένο δάσος δεν
θα μπορέσει να συγκρατήσει τα τοξικά απόβλητα του μεταλλείου. Ο
κίνδυνος είναι μεγάλος για την πόλη όχι μονον από τα τοξικά πετρώματα
που περιέχουν νικέλιο, κάδμιο, χρώμιο, αρσενικό κτλ που θα φτάσουν πιο
γρήγορα στον κάμπο, αλλά και από τυχόν πλημμύρα που θα θέσει σε
κίνδυνο ακόμη και ανθρώπινες ζωές.
Τα τελευταία χρόνια τέτοια φαινόμενα έχουν πλήξει την ΕΥΒΟΙΑ, μετά από
καταστροφικές πυρκαγιές – Αμάρυνθο, Μπούρτζι, Μαντούδι-Προκόπι.
Το δασικό οικοσύστημα ίσως μπορέσει σε 20-30 χρόνια να επανέλθει, εάν
προστατευτεί. Τα μεταλλεία όμως είναι ο τελικός και ανεπανόρθωτος
θάνατος του: Αντί όμως η ΛΑΡΚΟ να σταματήσει να μας τροφοδοτεί με
εξασθενή θάνατο, συνεχίζει την εγκληματική της πολιτική καταστρέφοντας
ένα τμήμα δάσους που δεν κάηκε δίπλα στο Σταυρό, έκτασης 300
στρεμμάτων στη θέση Σουρτζή, πολύτιμο για το χωριό και τους κατοίκους.
Με την άδεια του δασαρχείου!
Συνέβη μάλιστα το πρωτοφανές περιστατικό μετά τις διαμαρτυρίες των
κατοίκων: το στέλεχος της ΛΑΡΚΟ και πρώην δήμαρχος Διρφύων-Μεσσαπίων
κος Γιάννης Μπουροδήμος on camera tv προσπάθησε, με την προσφιλή
τακτική του, να δωροδοκήσει τον πρόεδρο του τοπικού συμβουλίου Σταυρού
ότι θα δοθούν τα ξύλα από το δάσος που κατέστρεφαν, στους κατοίκους
του χωριού!
Όπως έχει παραδεχθεί η εταιρεία ΛΑΡΚΟ στο δυτικό Κοτρόνι, την
Κατσίκιζα και το Σούρτζι που θέλουν να σκάψουν έχουμε παρουσία
θειούχου μεταλλοφορίας νικελιούχου μαρκασίτη. Για αυτό και το
υπουργείο Περιβάλλοντος επέβαλε αυστηρές προδιαγραφές για να γίνει η
εκμετάλλευση. Εφιστούμε την προσοχή του Δήμου και της Περιφέρειας που
γνωμοδότησαν.
Για να αποτραπεί η καταστροφή πρέπει αμέσως να αρχίσουν να στήνονται
τα αντιπλημμυρικά έργα, να προστατευτεί το δάσος από τη βόσκηση και
τους καταπατητές και να σταματήσει το μεταλλείο να ρίχνει άλλα τοξικά
μπάζα στο βουνό.
Είναι σίγουρο ότι σε ένα τόπο κατεστραμμένο, χωρίς φύση, καθαρό νερό
και ρυπασμένο έδαφος, δεν έχουμε μέλλον. Η φύλαξη και τα μέτρα
πρόληψης στην περίπτωση της πυρκαγιάς ήταν ελλιπή, παρόλο που και το
2018 μια άλλη μεγάλη πυρκαγιά, στο Κοντοδεσπότι, κατέκαψε χιλιάδες
στρέμματα δάσους.

ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ:
-Να δημιουργηθεί σταθμός στελεχωμένος από το δασαρχείο για τη φύλαξη
και την πυρόσβεση
-Να αρχίσουν άμεσα τα αντιπλημμυρικά έργα
-Να αποζημιωθούν άμεσα οι πληγέντες από την πυρκαγιά
– Καμία σκέψη για εγκατάσταση αιολικών στην οροσειρά της Δίρφυς
-Να σταματήσουν οι εξορύξεις
-Να προστατευτεί το καμμένο δάσος από τη βόσκηση και τους καταπατητές

Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗ
ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ ΜΕ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ