Αλληλεγγύη στους αναρχικούς συντρόφους Αντρέα και Ερόλ

https://athens.indymedia.org/post/1548345/

1548345
από Συνέλευση αλληλεγγύης στους 2 αναρχικους κρατούμενους Αντρέα και Ερόλ 30/08/2015 2:30 πμ.,

________________________________________
Εδώ και 9 χρόνια εξελίσσεται στη Χαλκιδική ένας αγώνας ενάντια στην εξόρυξη χρυσού και τη λεηλασία της φύσης. Ένας αγώνας ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο τα οποία έχοντας ως σκοπό το κέρδος και την ισχυροποίησή τους δε διστάζουν να καταπατούν ανθρώπινες ζωές, ελευθερίες και όλο το φυσικό κόσμο.
Σε όλο αυτό το διάστημα το κράτος δοκιμάζει νέες και βιαιότερες πρακτικές καταστολής σε μαζικό επίπεδο, προσπαθώντας να τις παγιώσει, είτε στο δρόμο είτε εμπλουτίζοντας το νομικό του οπλοστάσιο, προκειμένου να ποινικοποιήσει και να στοχοποιήσει ένα ολόκληρο κίνημα αντίστασης. Συγκεκριμένα δημιούργησε φωτογραφικές διατάξεις και εφάρμοσε νόμους περί εγκληματικής οργάνωσης για να δικαιολογήσει τις μαζικές λήψεις DNA και δακτυλικών αποτυπωμάτων, φακελώνοντας έτσι μια ολόκληρη περιοχή. Το κράτος με αυτόν τον τρόπο προσπαθεί να απονοηματοδοτήσει τους συλλογικούς αγώνες και τις κοινωνικές διεκδικήσεις. Γνωρίζουμε καλά πως χρησιμοποιεί αυτά τα μέσα όταν αντιλαμβάνεται πως η ρήξη και η σύγκρουση ενάντια στο ντόπιο και διεθνές κεφάλαιο είναι ουσιαστική και ξεφεύγει από τον έλεγχό του.
Στην τελευταία πορεία στις Σκουριές στις 23 Αυγούστου, και ενώ ο πολυάριθμος συγκεντρωμένος κόσμος είχε φτάσει πολύ κοντά στο εργοτάξιο, οι ένστολοι φρουροί της εταιρίας για να απομακρύνουν τον κόσμο από το σημείο, προχώρησαν σε μαζική ρίψη δακρυγόνων και ακολούθησαν έντονες συγκρούσεις. Έπειτα από τις αλλεπάλληλες απωθήσεις του σώματος της πορείας, με χρήση χημικών, ο κόσμος οπισθοχώρησε προς τα οχήματά του. Κατά την αποχώρηση, κλούβες απέκλεισαν το τελευταίο λεωφορείο, ξυλοκόπησαν και έσπασαν το πόδι κοπέλας που προσπαθούσε να επιβιβαστεί σ’ αυτό και συνέλαβαν τους 78 επιβάτες του, αρχικά υπό την κατηγορία της στάσης, κατηγορία που αργότερα μετατράπηκε σε διατάραξη κοινής ειρήνης. Όλοι οι συλληφθέντες οδηγήθηκαν στο τμήμα Πολυγύρου όπου κλήθηκαν να δώσουν φωτογραφίες και δαχτυλικά αποτυπώματα. Οι 74 συλληφθέντες αφέθηκαν ελεύθεροι, ενώ συνεχίστηκε η κράτηση των υπολοίπων, εκ των οποίων οι δύο συλληφθείσες δεν έδωσαν κανένα προσωπικό στοιχείο μέχρι και την καταδίκη τους, ενώ οι δύο σύντροφοι αρνήθηκαν να δώσουν τα δακτυλικά τους αποτυπώματα. Για τους συγκεκριμένους στην κατηγορία προστέθηκε η απείθεια μετά την επιλογή τους να μη συνεργαστούν με τα όργανα του κράτους. Την επόμενη μέρα οι δύο σύντροφοι καταδικάστηκαν σε 17 μήνες με αναστολή, και ενώ η νομική διαδικασία φαινόταν να έχει λήξει, στο αστυνομικό τμήμα τους γνωστοποιήθηκε ότι έχει γίνει αίτημα για τη διοικητική απέλασή τους. Το αίτημα κατατέθηκε από τον ασφαλίτη Τζάβαλο στον Αστυνομικό Διευθυντή Πολυγύρου, ο οποίος και το επικύρωσε. Οι δύο σύντροφοι μεταφέρθηκαν στις 25/8 στο αστυνομικό μέγαρο Θεσσαλονίκης και κρατούνται μέχρι και σήμερα εκεί. Η κατηγορία της απείθειας καθώς και η αίτημα για απέλαση αφορούσε και τις δύο συλληφθείσες.
Αντιλαμβανόμαστε την άρνηση των συντρόφων μας να δώσουν αποτυπώματα ως μια πράξη ανυπακοής στο σύστημα ελέγχου που επιβάλλεται στην Χαλκιδική, αλλά και σε διεθνές επίπεδο. Ως μια πράξη αντίστασης απέναντι στο κράτος να θεσμοθετήσει και να παγιώσει το φακέλωμα βάσει γενετικού υλικού και προσωπικών δεδομένων, ακόμα και αν χρειαστεί να το πάρει με την βία. Θεωρούμε επίσης ότι είναι αυτές οι πράξεις αντίστασης που όταν συλλογικοποιούνται μπορούν να εμποδίσουν την εφαρμογή κατασταλτικών κινήσεων του κράτους απέναντι στα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση των δύο συντρόφων μας οι μπάτσοι, κινήθηκαν εκδικητικά διατάσσοντας την απέλασή τους από την χώρα, σε μια προσπάθεια του κράτους να παραδειγματίσει όσους και όσες αγωνίζονται και να πλήξει τις εστίες αντίστασης απέναντί του, αποβάλλοντας οποιονδήποτε αποτελεί εχθρό στην ύπαρξή του.
Για μας οι αγώνες που δίνονται και θα δοθούν ενάντια στην υποβάθμιση των ζωών μας και ενάντια στην καπιταλιστική επέλαση επάνω σε άνθρωπο και φύση δεν έχουν σύνορα. Οι αγώνες ενάντια στην εξαθλίωση είναι ζήτημα παγκόσμιο, καθώς ως μόνους εχθρούς αναγνωρίζουμε τα κράτη και το κεφάλαιο. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες με τους δύο αναρχικούς συντρόφους μας και στηρίζουμε συλλογικά τον αγώνα τους για άμεση απελευθέρωση και ακύρωση της απέλασής τους.

Συνέλευση αλληλεγγύης στους δύο αναρχικούς κρατούμενους Αντρέα και Ερόλ